Uit "Het Parool" :

Voor Astrid Vos is de tijd van tekeningen weggeven voorbij Astrid Vos pakte na vijftien jaar haar oude liefde illustreren weer op en dat ontging ook Marc Jacobs, Jeremy Scott en visagist Pat McGrath niet. Vanaf half augustus hangt haar werk in een hippe galerie in Los Angeles.De veertig werken van Astrid Vos die vorige week enkele dagen in het Park Hotel in Amsterdam hingen, werden bevochten tijdens de vernissage. Wat er over is, aangevuld met nieuw werk, is onderweg naar Los Angeles.

Sarah Brown, voormalig beauty­redacteur van de Amerikaanse Vogue en curator, selecteerde Vos met de Britse Gill Button en de Franse Vincent Moustache voor een expositie in de Wilding Cran Gallery in LA. Groot werk, één bij één, in een serie van vijf, op hoge kwaliteit fotopapier. Vos stapt in september op het vliegtuig om er potentiële klanten en opdrachtgevers te ontmoeten.

Jaren werkte ze als freelancer in Parijs en tekende ze onder meer stylingboeken voor trendforecaster Li Edelkoort. Ze deed ook veel reclamewerk, maar op een gegeven moment was ze er klaar mee. Vijftien jaar raakte ze geen stift meer aan, tot haar liefde voor illustreren weer opborrelde.

"Ik voelde dat de wereld mij nog moest leren kennen, ik wil laten zien wat ik kan."

Paint, paint, paint! Ze begon naar eigen zeggen 'als een kruk' op Instagram, en was binnen no time maatjes met de Canadese illustrator Donald Robertson, die haar 'the next star' noemde en haar werk op zijn account postte - zoiets als goedkeuring van God.

Vos: "Ik tekende nog lukraak, zijn erkenning en coaching waren van levensbelang. Zo leerde hij me boven op de belangrijkste modeshows te zitten. Dan stuurde hij me een bericht dat ik nú de livestream van Moschino moest kijken. En dan had ik, vanwege het tijdsverschil - hij woont in LA - een paar uur om die silhouetten neer te zetten, en één tekening te posten."

"Mét hashtag Jeremy Scott erbij, dat moest van Donald. Werd ik door Scott, de creative director van Moschino, gerepost: 6000 likes! En Donald ging me opjagen, kreeg ik 's avonds messages: paint, paint, paint!! Ik werkte de hele nacht."

Verkeerde kaaklijnen Inmiddels heeft ze haar handschrift gevonden en weet ze dat haar werk niet perfect hoeft te zijn.

"Het gaat om de emotie en energie, een gevoel eruit laten spatten, het materiaal zijn werk laten doen. Vroeger werkte ik alleen met stiften, een makkelijke manier om iets snel neer te zetten, tegenwoordig werk ik met verf, krijt, tape, tipp-ex, stift, alles door elkaar. En met gedurfde brede kwasten, waarmee ik in één beweging een oog neerzet. Als dat fout gaat, is het meteen goed fout. Maar die kwasten en gedurfde gebaren geven zo'n te gek effect."

"Kijk naar het werk van Donald, dat is alleen maar durf, zijn gezichten en lichamen zijn vaak gewoon vlekken. Daarvoor ben ik nog iets te gedisciplineerd, ik moet nog een keer een weekje 'losgeslagen' worden in de kelder van Donald."

Thuis in Amsterdam-Centrum werkt ze elke dag aan één stuk door, 's middags laat ze zichzelf even uit. "Vind ik bij terugkomst die kop toch niet gelukt, dan maak ik 'm opnieuw. Ik zet de lijnen snel, die rauwe energie moet je voelen. En ik ben obsessief, er liggen zo twintig tekeningen op de grond met kaaklijnen die net verkeerd zijn."

Vos heeft het talent niet van een vreemde. Ze is geboren in een Limburgse kunstschildersfamilie. Schilder Hubert Vos was een broer van haar opa. Naast een staatsieportret van koningin Wilhelmina schilderde hij ook Cixi, de keizerin-weduwe van China.

"Drie schetssessies kreeg hij, daarna moest hij het maar uitzoeken. Hij heeft Cixi tweemaal geschilderd, een keer als dertigjarige terwijl ze al zeventig was. En later, in 1906, nog een 'realistisch' portret van haar eigen leeftijd. Photoshop avant la lettre. Thuis werd er zelden over Hubert gepraat, ik wist niets van hem. Tot ik onlangs geheel toevallig in een Close up-documentaire van AvroTros over hem viel. Ik ben een enorme laatbloeier, in alles."

Onmiddellijk lijkend Topvisagist Pat McGrath zegt 'outrageously obsessed' te zijn met het werk van Vos. De beautyindustrie is dan ook haar business, denkt ze. "Mijn unique sellingpoint is dat ik een gezicht snel, onmiddellijk lijkend, kan neerzetten, en - dankzij mijn opleiding aan de kunstacademie in Arnhem - op een modemanier. Dat kunnen er maar weinig. En gelukkig bevat de modewereld zo veel characters."

Op haar Instagramaccount (@AstridXVos) vind je prachtige portretten van modellen Lindsey Wixson, Kendall Jenner ('haar ogen lijken er via Snapchat ingezet') en Marjan Jonkman ('zó'n stoute kop').

Voor L'Oréal werkte Vos in Parijs backstage bij veertien shows. Ze kreeg er, in de hectiek tekenend onder tafels met opgetrokken knieën, haar vuurdoop. Ze tekende er ook de ambassadeurs van het merk, waaronder Lara Stone en Karlie Kloss. In vijf minuten, waarna ze werden weg­getrokken door hun modelagent.

Veel van die tekeningen bezit Vos niet meer, in haar enthousiasme weggegeven. Mag niet meer van Robertson. "Die tijd is nu voorbij, op naar Hollywood."

Fiona Hering is modejournalist bij Vogue Nederland en RTL Boulevard. Wekelijks deelt ze haar visie op mode.