Expugnatio Constantinopolis anni 1453 (Graece: Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως, Turcice: İstanbul'un Fethi) per Ottomanidas Imperii Romani Orientalis finem fecit. Cum Sultanus Mahometus II copiis magnis praefuit, ultimo imperatori Byzantino Constantino XI milites pauci fuerunt.

Expugnata urbe non solum longaevum Imperium interiit sed etiam Imperium Ottomanicum adeo convaluit ut inde inter primas potestates Europae numeraretur. Sunt rerum gestarum scriptores, qui eventus iste gravis limitem inter Medium Aevum atque initium Renascentiae declarent.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄. Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453 (Ιουλιανό ημερολόγιο). Η άλωση αυτή της Κωνσταντινούπολης, σήμανε και το τέλος της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.